O protagonista Daniel

Moi boas familia!!!

Empezamos semana e con ela, e despois da espera, estreamos protagonista.

Nesta ocasión tócalle ao sempre risueño Daniel Bello que seguro disfrutará moito.

Luns:

Hoxe tocou facer a coroa que ganas tiña, madre de dios!!!! Todo o día coa coroa ás voltas e que tiña que ir primeiro que era o protagonista!!! . Que gracia me fixo!!!!

Martes.:

Hoxe fixemos un cambio nos planes, xa que como eu digo moitas veces, os planes están para cambialos. Resulta que a Dani lle facía moita ilusión amosar os xoguetes e compartilos cos compañeiros así que, cambiamos as fotos polos xoguetes. O cambio resultou ser todo un éxito. Dani encantado e os compis mais, que estaban desexando xogar cos, MOITOS, xoguetes que trouxo o prota.

Mércores :

Foi un día moi especial, Jorge tivo a sorte de reunir a toda a familia na aula. Mami, papi e Jorge viñeron a sorprendelo e el quedou … pasmado. Jajajaj!!!

Ollade o ben que o pasamos!

Ademais Dani tamén nos amosou as súas fotos. Explicounas moi ben, quedounos todo moi cariño!!!!

 Xoves:

Hoxe tocou facer as pegadas. Canto riu este pequecho. Que ben o pasamos á súa costa.

E aquí remata o reinado deste pequeno gran home. Eu penso que disfrotou moito, á volta de vacacións a profe terá un regaliño para el.

Sentindo contos en 3 anos

Boas familia!!!

Rematamos coa alegría e damos paso á tristeza. 

Popeta deixounos unha carta do Monstro de Cores para que lle axudemos a entender porque sempre se pon azul no Nadal. 

A carta levounos ao mapa, o mapa levounos a ver a Rogelio no Ipad e Rogelio deunos instrucións para que buscásemos a caixa máxica na que había agochados obxectos que lle axudarían ao Monstro de Cores a saber porque está de cor azul. 

O primeiro que despois de ler a carta de Popeta, sospeitou o motivo do cambio de cor do monstro foi Lois e por suposto puxémoslle as gafas de investigador. 

Esta é a mensaxe que nos deixou Rogelio:

Isto é o que se agochaba na caixa. Os nenos e nenas decidiron que querían ler un conto e escolleron o dos Tres osos. Ao rematar investigamos se ese conto tería relación con algún dos obxectos presentes na caixa e Nerea e Elva non tardaron en decatarse de que si. Había unha serie de obxectos agrupados por tamaños: grande, mediano e pequeno, ao igual que os osos. Que ben o fixeron!!

Xa empezamos a recibir as primeiras cartulinas que plasman a tristeza dos nenos e nenas. Iria comentábanos que a ela o que a pon triste é que os seus amigos lle rompan os xoguetes, Elva di que a Chuvia a pon triste e Manu amósanos como sería unha cara triste. 

Ollade as caras de todos, están moi tristes non si?