fondo

viernes, 1 de marzo de 2013


O luns estreamos protagonista. Preséntovos a     Álvaro 
 
 
 




Luns:

O día non empezou moi ben para o prota. Mami María trouxoo ó cole e quería marchar con ela. Non había forma de convencelo.Mamita, mamita, mamita decía entre saloucos. Pouco a pouco foise calmando e logo eran todo risas, incluso me dixo que lle ía pedir perdón a mami por deixala marchar preocupada. Xa me contarás, María, si o fixo ou non.
Hoxe tocou:

 
                                                                      

                                                            

O Martes:

Álvaro, o prota estivo super contento. Explicounos cada foto cun enorme sorriso e fíxoo moi ben, sen esquecer detalle algún. Moi ben peque!!!!

Aquí vos deixo as fotos da súa experiencia:

 


     
Mércores:

 
Foi o momento de amosar as cousas coas que mais se entretén Álvaro:

  • O tractor, a hormigonera, o gorro da hormigonera e o puzzle que son os xoguetes que mais lle gustan.
  • “Patiño o seu boneco favorito.
  • “El pollo pepe” que é o conto predilecto.
  • Sudadera de Tom e Jerry que é a súa prenda de roupa especial.
Fíxoo moi ben e o sorriso e a emoción destacaron na súa explicación.


        
Seguimos co mércores. As imaxes falan por si mesmas. Foi unha tarde xenial  na que disfrutamos un montón e na que nos puxemos moi, moi nerviosos. É o que ten traer unha piñata á aula. Jajajajaj. Foi estupendo, grazas María.

Primeiro, e xa que tanto pedides vídeo, pois veñaaaa!!. A cámara non é moi boa, síntoo, Pero así apreciaredes o ver que o fixo a nosa contacontos particular.
         
 

 
 O primeiro que teño que ensinar é o recibimento que tivo María. Qué bonito!!! Ao principio, a Álvaro,  custoulle reaccionar e cando  se deu conta de que era a súa mami non había que o despegara de ela. Cantos bicos e ata un mami “te quiero mucho” !!!! jooooooo!!!!!
 
 
Despois deste recibimento María leunos un conto e os pequenos estiveron super participativos. Moi ben Mami. Ao final non foi para tanto, verdade? jajajjajaj
 

Durante o conto a piñata sufriu un accidente. os nenos non se resistiron e tiraron polos cordóns en dúas ocasións. Non sei como chegou ata o final, moito se tiveron que conter. jajajajja.
 
Logo, o prota, rompeu a piñata e veñaaaaaaa!!!!! Festa total.
 
 

Para rematar, María, traía preparada unha actividade que consistía en facer unha hucha para que os nenos e nenas gardasen  as moedas. Como o currades familias!!!!

Primeiro pintaron o porco, logo puxéronlle un rabo e finalmente pegamos un gran de millo para que o porco non pasase fame. Jajajjaja.

Para rematar Álvaro repartiu un detalliño entre os seus compañeiros e todos tan felices.


Xoves:

 
Foi o momento das pegadas: o pé, os beizos e a man.

Despois do recreo e como Álvaro trouxo unha peli, vímola moi atentos. Gustoulles un montón!.

 









 

 
Ata aquí o reinado deste cativiño. Mañá o día final coa entrega do libro ao protagonista da semana.






 
 
 
 
 
 
 
 

48 comentarios:

  1. Estamos todos desexando ver a semana de Álvaro!!
    Xa verás que ben o vas a pasar precioso!!!

    ResponderEliminar
  2. Respuestas
    1. Es lo mismo que estaba pensando yo

      Eliminar
    2. Hola a tod@s,estamos desexando empezar a semana,o malo e que a caixa estase a quedar pequena,Alvaro quere meter todo o que ten, haber como amañamos,jeje,teño que confesar que estou algo nerviosilla,¡¡mira que tontería!!o feito de ter a papeliño e a papelote na casa como que me despista algo e faime o mesmo tempo ilusión,¡¡¡que ben o pasamos as mamis e os papis con todo isto!!,hasta Manuel esta un pouco despistado,preguntarase:¿que fan eses gatos na miña hamaca,na miña cuna ou porque Alvaro lle enseña o meu axouxere?,como volo conto,e o mellor e que esto so e o principio.Rocio, encantame a foto.GRACIAS

      Eliminar
    3. No te preocupes. Verás que experiencia tan bonita

      Eliminar
  3. María José eu tamén teño que confesar que ía nervisísima!!!! pero asegúroche que dende o momento que entras na clase se che pasa todo e a experiencia é inesquecible.
    Moi bo o que contas de Manuel con Papeliño e Papelote jajajajaja!!!!

    ResponderEliminar
  4. Ayer Noa cogió su ordenador de juguete y empezó a teclear (de mentira,claro) :"cativadasnopichel" y le decía a su padre: "mira papa la foto de Álvaro". Están encantados con este proyecto

    ResponderEliminar
  5. Según palabras textuales de Noa: "Álvaro se puso un poco repunante en la fila por la mañana". Ahora sé porqué

    ResponderEliminar
  6. Maria Jose, o igual que Nuria, eu tamen teño que dicir que estaba bastante nerviosa, despois, a emocion de entrar na clase e ver a cariña do teu neno, e que todos os seus amiguiños esten pendentes de ti... e unha experiencia inolvidable!!
    Nuns dias xa nos contaras, xa queda menos!!

    ResponderEliminar
  7. Hola a todas,pos si,Alvaro empezou a semana de prota dramaticamente,e incrible que viñamos no coche todo contento(se se ria so)pero xa vedes,non podo acompañalo o cole,costalle moito despedirse.Rocio,si que me pediu perdon dixome:"Mamita,hoxe chorei un pouco pero xa me pasou."¡¡se non lle chega a pasar dende a maña...!!.Tranquilizame velo nas fotos como fai a coroa todo contento,xa me tardaba ver as fotos,¡¡que contenta estou a pesar dos inicios!!.Gracias Rocio, e as outras mamis polos vosos comentarios.

    ResponderEliminar
  8. Rocio,Alvaro cando estaba co baño agachou a cabeza e dixome:Mami,perdon por chorar na fila.Crein que era de xusticia comentarcho.As veces desesperame pero nestas ocasións valeo todo

    ResponderEliminar
  9. jajajajaj, díxenlle a Álvaro, "pídelle perdón a mami porque a deixache toda preocuapada." "Mañá vouche preguntar si o fixeche". Bueno, xa vexo que me fixo caso. jajajajja
    Ao longo de todo o día estivo super contento e díxome que mañá non ía chorar.
    Polo de vir ao cole non te preocupes porque o vamos pasar pipa, o que sí teño claro é que tes que vir pola tarde a última hora para levalo ti para a casa porque senón dalle algo. jajajajja
    Penso que o mércores a última hora da tarde é un bo momento, xa me dirás algo. E tranquila que comemos moi ben, ademais non nos gusta a carne de mami. jajajaj Senón igual te papabamos. jajajajajajaj

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. jaj jajajaja,bueno eso tranquiliza a unha,perfecto, o mercores estupendo,dime unha hora para estar ahi e ahi estou.Onte estiven recortando unha cousiña,haber se lle gusta os peques

      Eliminar
  10. Que cara máis linda por favor!!! vese moi contento!!
    María José canto sinto que álvaro quedase chorando!! A nosa tranquilidade é que sabemos que quedan en moi boas mans.
    María non sei se poderá compartir algún día co prota e cos seus compañeiros, está con gripe e bastante pachucha.

    ResponderEliminar
  11. Nuria,espero que Maria se mellore pronto,como doe velos maliños,a sorte e que son super fuertes e logo se recuperan.Polo de Alvaro chorar a verdade e que case o estou superando,e en parte porque confio moito nas profes,Rocio sabe que lle deixamos nas suas mans o que mais queremos e eso notase.
    Por Dios que fotos mais bonitas,estame a caer a baba diante do ordenador.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Como non che vai caer a baba María José!! o neno está guapísimo!!!, vaia cara de felicidade!!

      Eliminar
  12. La verdad es que tienen todos una cara DE FELICIDAD cuando son protas. Se ve que les entusiasma este proyecto.
    Nuria, que María se recupere pronto. La verdad es que les da bastante fuerte.
    María, si ahora se te cae la baba verás cuando veas el libro...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias María, a nena inda está mal, non come case nada dende sábado e está moooi cansa.
      Buff!! o do libro é unha pasada...!!! eu non podo miralo sen chorar de emoción!! será posible!!!

      Eliminar
    2. Lo mismo le pasaba a Noa, no tenia fiebre pero estaba super cansada. Debe ser el virus que los deja así. Verás como con el antibiótico prontito se recupera.

      Eliminar
  13. Cántos comentariossssssss!!!!!! cómo me gusta!!!!! jjajajajaj. Gracias mamis, sodes as mellores.
    Nuria, un bicazo para María super, super grande.
    Por último gracias pola confianza que depositades en min. A verdade é que con estes nenos o meu traballo é moi doado.

    ResponderEliminar
  14. Grazas profe!! , xa lle dei un besito da túa parte. Estoulle a ensinar no ordenador as fotos de Álvaro e pregúntame toda estrañada cando estiveches na nosa casa para poñer as fotos no noso ordenador!! jajajaja!!!
    Por moito que intento explicarllo non hai maneira que o entenda, jaja!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. jajajjaja, qué bon Nuria!!!!. Esto é como explicarlles que viven nun planeta, ou que viven en España,ou en Galicia. Éles viven en Coristanco e punto. jajajajja.

      Eliminar
  15. Que gracioso poniendole el casco a Ángela

    ResponderEliminar
  16. María, te lo curraste un montón. Lo de la piñata fue una gran idea, creo que a todos los niños les encanta. A que al final se te hizo corto?

    ResponderEliminar
  17. Por cierto, se me olvidaba. Rocío, gracias por el video. Estás a todo

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. De nada María, o peor é a outra María que a pobre pasa vergoña. joooo.

      Eliminar
    2. Pois de vergoña nada María!! estiveches xenial.

      Eliminar
  18. Hola a tod@s,en primeiro lugar:¡¡¡por Dios,por Dios que vergonza o video!!!.Despois agradecer especialmente as profes Nuria e por suposto Rocio(sentinme moi comoda e isto foi gracias a tua axuda);bueno,persinarse antes de entrar tamen vale,jajajaja.O curro non foi tanto,foron peor os intentos fallidos,(a hucha ia ser con botella pero so conseguin oito e xa tiña todo recortado,despois de papel pero as moedas non me entraban,bueno en fin....)pero verlle as caras compensano todo.Alvaro ainda lle duraba a emocion ahora e dime,"mami,mañan na piñata tes que meter chuches de gominola"jajajajajaja...QUE BONITO E POR SUPOSTO MAÑA VOLVERIA.

    ResponderEliminar
  19. Bravo bravo María José!!! estiveches moi ben!!! sabía que che ía gustar a experiencia. Encántame a idea do peto e o da piñata!!
    As fotos moi moi emocionantes, vaia abrazo!!!
    Jooo!! que pena que María se perda todo isto.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Nuria,moitas gracias,que conste que me acordei de María,de feito sentei no seu pupitre e pensei:"jo que pena que non estea a bloguera que falta".Pero traballamos por ela,Alvaro pintoulle o porquiño para ela e compartiu das monedas que el recollera da piñata,ademais o porco vai de serie co rabo e o millo.O regaliño non e gran cousa pero tamen lle quedou para cando volva totalmente recuperada.De feito algo que me gustou de Alvaro foi que dixo:mama,Maria non esta,para ela tamen.(estos peques non deixan de sorprendernos)

      Eliminar
    2. Moitas gracias María por acordarvos da miña filla, a pobre está bastante fastidiada, non ten ganas de nada, a verdade é que nunca a vin tan maliña. Pero vaille facer moita ilusión cando volva ver o regaliño de Álvaro.

      Eliminar
    3. Pobre Maria, si que lle deu forte, a ver si se recupera pronto. Un biquiño para ela!

      Eliminar
    4. gracias Laura, María ten moita gana de poñerse ben e ver á súa querida profe e aos seus amiguitos.
      Esta semana non vai poder ser, espero que o luns estea recuperada para volver.

      Eliminar
  20. María, antes de nada, pedirche perdón porque colguei o vídeo sen decirche nada. Si queres que o saque non tes mais que decilo e sin problema. joooo!!! e que me gustou moito como o fixeche, e xa que algunha mamá me pedira vídeos, dixen eu, é o momento. jajajjaja

    Non tes nada que agradecer porque para min é un placer, pero gracias de todas formas. É un gusto colaborar con nais coma vós.

    Por último darche a noraboa porque o fixeches xenial e Álvaro alucinou. Esto non se lle vai olvidar fácilmente. Esto crea admiración nos pequenos que é o sentimento máis importante que podemos desenvolver neles.

    ResponderEliminar
  21. Por favor,por favor,Rocio, nin de broma, o que fagas ben feito esta.Aparte e a miña oportunidade de ser ¿como e?¿trending topic?jajajajaja.So que me da vergonza oirme.

    E por suposto que teño que agradecerche,e a admiración conseguiches desenvolvela en min (ainda que soe redundante e a peloteo digoo de corazon).E incrible verte traballar con eles,consigues ser cercana e o mesmo tempo taxante.FELICIDADES POLO TRABALLO QUE FAS.

    ResponderEliminar
  22. Pienso lo mismo que María José. Yo con todas las mamis que hablo están encantadas contigo, sobretodo porque vemos que los niños van muy contentos al cole y eso es una tranquilidad para los padres.
    Otra idea que se me ha ocurrido (que pesadita soy con las ideas jjaja) es que cuando les des la caja a los próximos protagonistas animes a sus papis a participar en el blog porque van a disfrutar mucho más de la semana de sus niños.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. María paréceme unha idea fantástica, no blog ves o ben que o pasan os nenos e as fotos son preciosas.
      Aos pais encántanos velas e ao mesmo tempo paréceme que facemos unha unión grande entre nós.

      Eliminar
    2. Estoy de acuerdo contigo Nuria, ya que la clase es pequeña hacer piña entre los papis. Es bueno para ellos y para nosotros

      Eliminar
  23. Que pasada Maria!! Estiveches xenial!! E como o curraches!.
    Carlos viña todo contento cos seus agasallos, preciosa a hucha ¡Que orixinal!, e mira se lle gustaches, que ata se acordaba do teu nome!! jejejej!
    Bueno, vexo que ti tamen repetirias a experiencia, jjeje!
    Ah! o video: xenial!!!
    Este blog cada dia "engancha" mais! jajjaja!!!

    ResponderEliminar
  24. Laura vaia se engancha este blog!!! fixarvos... xa son máis de 1000 visitas en tan pouco tempo!!

    ResponderEliminar
  25. Gracias Laura,foi todo unha aventura,como vos decides oxalá todos os pais se animaran sería xenial.Vaia se engancha...eu estou facendo a comida,con Manuel no colo e escribindo no blog,jajajaj...e despois din que as mulleres podemos facer 2 cousas a vez.Perdón pero rectifico podemos facer tres e por riba con tacons....jajaja

    ResponderEliminar
  26. ohhhhhhhhhhh!!!!! Madre míaaaaaaaa!!!!! GRACIASSSSSS, GRACIASSSS E MIL VECES GRACIASSSSSS. JAJAJJAJAJA. Vós tamén sodes FANTÁNTISCAS, do contrario, esto non se podería facer nunca. Deixémolo en que facemos un bo equipo.
    Con respecto a que engancha, direivos que eu estou cada media hora mirando a ver qué poñedes. jajajajja. Esto xa parece un chat!. jajajjaja.
    No relativo ao de animar aos outros papis, decirvos que xa enviei unha nota para animarvos a todos en xeral, pero.... só comentades vós.
    A ver se pouquiño a pouco, cos vosos comentarios nas fotos dos seus peques, se animan.

    ResponderEliminar
  27. Rocío, estás malita otra vez? es que me dijo Noa que hoy no fuiste a clase

    ResponderEliminar
  28. Visita al médico. Todo bien.
    Álvaro se fue al dentista y se marchó sin el libro porque lo traía yo para entregárselo por la tarde. jooooooooooooo!!!!!!!

    ResponderEliminar
  29. Ya me informó Noa, me alegro. Que pena lo de Álvaro! Ahora van a estar intrigados todo el fin de semana, ohhhhh!

    ResponderEliminar
  30. Holaaaa...Non te preocupes Rocío o primeiro e o primeiro,alegrome que todo saira ben;Temos moita gana de ver o libro pero así e un suspense....
    Comentario: Hoxe Alvaro vaime o escritorio, colleme o escalimetro e dime:"Mama,deixasme esto?"e digolle: "..e para que queres o escalimetro?.e contesta:"Para ser coma Rocío".Inmediatamente colle unha folla e fai duas raias "horizontais" e pon o nome no medio.Tanto o pai coma eu quedamos parvos.Despois dinos:"...e que o escalito e bo.jajajajaja.

    ResponderEliminar
  31. Noa también se pasa el día haciendo rayas paralelas y escribiendo nombres.

    ResponderEliminar
  32. jajajjajjaja, estes nenos son o mellor!!!! non podo facer nada raro porque os vexo facéndovolo na casa. jajajaj. qué xeniais!!!!!
    Pois nada, xa sabeis, raias paralelas e a escribir dentro, chegando arriba e abaixo. jjajajajj!!!!! que escriban canto queiran, eso é boísimo!!!!!

    ResponderEliminar