fondo

lunes, 13 de mayo de 2013

proxecto protagonista

 

 
 
Isto chegou ao seu fin, foi un pracer dos grandes, compartir estas experiencias cos pequenos e pequenas e con vós, moitas grazas por todo o que me destes, por todo o que lles destes aos vosos fillos, por todo o que aportastes e vos molestastes, por emocionarvos e por emocionarme, por deixarme entrar na privacidade das vosas vidas… en definitiva por educar en comunidade que é o verdadeiro sentido de toda educación.

O obxectivo mais importante deste proxecto, a parte de coñecervos e familiarizarme con vós, era facer felices e importantes aos peques porque como dicía Oscar Wilde “o mellor medio para facer bos aos nenos é facelos felices

Aquí vos deixo un pequeno recordatorio do que foi este “Proxecto do Protagonista”. 

 











 
 

 



 

5 comentarios:

  1. Tienes razón Nuria, alguna lagrimita me cayó.
    Me reitero en lo dicho, ha sido muy bonito participar en este proyecto. Mil gracias Rocío por usarnos de "conejillo de indias". Tú experimento ha sido todo un éxito!!!!
    Noa ya está deseando que Lúa vaya al cole para que sea la prota, así que imagínate...
    Hasta la próxima.

    ResponderEliminar
  2. Bueno...aquí outra que solta a lagrimiña..., que emocionante o que escribiches e que bonito!!!
    Levo un bo anaco pensando que poñer nesta entrada e só teño palabras de agradecemento.
    Grazas por estes proxectos tan bonitos que fas, por tantos traballos onde os nenos tan ben o pasan e tanto aprenden, por querer tanto os nosos fillos e por ser tan próxima ás familias.
    Que orgullosa tes que estar do traballo que realizas, de ver como os teus nenos che queren tanto e do felices que van ao cole.
    Grazas de corazón Rocío e como ben di María, ata a próxima!!

    ResponderEliminar
  3. Buff!! Xa somos tres... Que bonitas palabras!
    Pasame como a Nuria, non sei que escribir, asi que comparto as suas palabras, e deixo un simple e sincero GRACIAS ROCIO!
    Ata a proxima!!

    ResponderEliminar
  4. JOOOOOOO,So podo dicir Gracias,nunca pensei en que Alvaro e os seus amigos tiveran a sorte de toparse cunha persoa coma ti.Sen dubida somos todos afortunados.Por suposto eu tamen estou co pañuelo.

    ResponderEliminar
  5. Gracias a ti Rocío por todo el tiempo y esfuerzo empleado en el proyecto, aunque no sea una invención tuya, sin la infinidad de detalles que has aportado no hubiera resultado tan impactante. Para nosotros ha sido un honor el poder participar con ese granito de arena en la educación de nuestros hijos, es lo mínimo que podíamos hacer.

    ResponderEliminar